نیمه ی من :))

همه حرفای پر امید میزنن. من اما میترسم. شبیه بادبادکی شدم که روی هوا معلق مونده و هیچ کس نمیدونه داره سوراخ میشه. ۵ ۰ ۹۶/۰۴/۰۹ فاطمه (خودکار بیک) , ...ادامه مطلب

زیاد ننوشتن خوب نیست. حقطیِ جمله می اورد. حرف ها باد میکنند و انقدر بزرگ میشوند که نمیتوانی انها را کنار هم بگذاری! بعد شاید بترکی! از ان ترکیدن های نارنجی که هیچ کس جز صاحبش متوجه اتفاق افتادنشان نمیشود! مثل وقت هایی که تنها بخاطر این حالت خوب است که فراموش کرده ای بد بوده ای و زمانی که ساعتِ هفت ظهر به خانه برگشته ای و چراغِ اتاقت را روشن میکنی، همه چیز برایت یاداوری میشود.  کاش روزی بتوانم بدون این همه توصیف حرفهایم را بزنم! پیدا کردنِ چیزهایی شبیه به حقیقت بیش از اندازه خسته کننده است.  , ...ادامه مطلب

این روزا نوشتن برام سختتر از تست های مثلثات شده! صحنه ی تکراریِ باز کردن پنل کاربری و نوشتن و پاک کردن هر روز تکرار میشه و این یکی از دراماتیک صحنه های زندگی هر بلاگره.فکر نمیکنم هیچ وقت بتونم دست از وبلاگ نویسی بردارم! فکر نمیکنم هیچ بلاگری بتونه هیچ وقت دست از وبلاگ نویسی برداره! حتی اگه بعد از یه هفته ننوشتن دکمه های کیبورد گرمای انگشتات رو فراموش کرده باشن و مجبور باشی دوباره اهلی شون کنی:) فرق وبلاگ با شبکه های اجتماعی اینه .. اونا غم میارن! اینو اون شبی فهمیدم که رعنا اصرار داشت دیگه تا دوی شب بیدار نمونم! رعنا اعتقاد عجیبی به "حالِ دوی شب" داره و نمی,جاده میرقصد به ساز,جاده میرقصد به ساز بی محابا ...ادامه مطلب