1.برگشتم.

دارم دوباره اینجا مینویسم چون نمیدونم چرا. پستای قبلی رو هاید کردم، تصویر و اسممو عوض کردم. چون تغییر کردم و هر نشونه ای از خود قبلیم اینجا و چیزی که از من نشون داده میشد رو تحت تاثیر قرار میداد. دوست ندارم این الانمو توضیح بدم. حس خوبی بهم نمیده. میخوام بنویسم تا اون چیزی که هستم خودش دیده شه. ولی چی میتونم باشم؟ دختری که دو ترم معماری خونده، موهاشو کوتاه کرده،شاید "علاقمند" شده و شایدم نه،اعتقادات مذهبی چندانی نداره (یا به اندازه ی "چندان" هم نداره)،نصفه خوابگاهی ای بوده که حالا با همکلاسیش تو یه خونه زندگی میکنه، به جای کلنجار رفتن با خودش با بقیه سر و کله میزنه و تحت هیچ شرایطی خودشو پنهون نمیکنه. این کلمه های بین ویرگولو دوست دارم. چیزی که هستم.